Mijn weblog

altijd onderweg naar nergens heen

Claire
12/06/2007 | 15:39 uur
in de categorie De wereld volgens

 


Ik hou dus heel erg van onderweg zijn. Onderweg is mijn hobbie.
Vroeger toen ik nog geen aardbei had om in onderweg te zijn, vond ik het soms minder leuk. Vooral korte stukjes met de bus waren niet mijn lievelings. Maar op lange perioden in de trein (niet in de spits natuurlijk, en wel een 4zits voor mij alleen - zei het prinsesje) kon ik me verheugen. lekker met een tijdschrift en snoepjes en cola en een cdspelertje (want die had je toen nog) uit het raam staren. De wereld trekt vanzelf aan je voorbij.

Maar die tijden zijn niet meer. De aardbei bewijst mij al weer 2 jaar goede dienst op lange en korte reisjes. Ook dan gaan er drankjes, hapjes en muziekjes mee om de reis nog meer te veraangenamen. Ik mag hardop meezingen met de radio of de iPod, roken en gaan en komen as i please, zaken die in de hedendaagse trein niet sociaal geaccepteerd zijn.
En ook als ik in de aardbei zit, trekt de wereld aan mij voorbij. Of ik aan de wereld.
De zon schijnt of de ruitenwissers zwiepen heen en weer en er staan altijd koeien te kijken
Ik word best wel een beetje gelukkig van onderweg zijn.

Het enige vervoermiddel waar ik niet zo heel erg gelukkig van word, is het vliegtuig. Het is vast een onverwerkt jeugdtrauma of iets in die geest en het zal allemaal te maken met het niet uit handen willen geven van controle blabla, maar ik heb het er niet op, dat in de lucht zweven.
Toch stap ik in grote zilveren vogels teneinde mijn reisdoel te bereiken. Omdat eenmaal daar, er nog weer veel meer wereld is om aan mij voorbij te laten trekken.

Het is daarom best wel een heel vreemde speling van het lot dat door toedoen van iemands anders' nog grotere angst voor het luchtruim, ik de komende maanden maar liefst vier keer extra ga vliegen.
Of zes, afhankelijk van hoe we van Napels naar Sicilie gaan.
Niet alleen vlieg ik in juli van Amsterdam naar Londen en terug, in augustus van Amsterdam naar New York, van Toronto naar Vancouver en in september van Vancouver weer naar Amsterdam, maar oeen week later ook nog van Amsterdam naar Napels en daarna van Sicilie weer terug. Om dat laatste twee maanden later nog een keertje te doen.
Dat is best veel keertjesde wereld die onder je aan je voorbij trekt.

Toen ik dertig werd, heb ik besloten dat ik elk jaar iets wil doen wat ik belangrijk vind. Datzelfde jaar ging ik voor het eerst helemaal alleen op vakantie naar ver weg. Met het vliegtuig. Jawel. Het jaar daarop kocht ik een echt huis voor mezelf en op mijn 32e haalde ik mijn rijbewijs en ging eindelijk naar Graceland. Dit jaar ga ik naar Canada. Want dat wilde ik al heel lang.
Ik bedacht me gisteren, toen ik weer eens zomaar onderweg was en de koeien mij in de zon aanstaarden vanuit een groener dan groene wei, dat die dingen die ik belangrijk vind eigenlijk allemaal te maken hebben met onderweg zijn. En toen werd ik heel blij.
Dat ik zomaar, zonder er bewust mee bezig was of een doel te stellen, er voor gezorgd heb dat ik altijd mijn hobbie kan uitvoeren, goon plotseling. Wanneer ik dat wil.
Ik realiseerde dat zelfs dat huis kopen een vorm van onderweg zijn is. Terwijl het stiekem goon groetmensentoestanden zijn
Want natuurlijk is het eigenlijk pas echt fijn om onderweg te zijn, als je weet dat altijd weer naar huis kan.


Reacties op altijd onderweg naar nergens heen

claverklaring 12/06/2007 | 15:40 uur
Altijd onderweg - Henk Wijngaard
 
T-Jo 12/06/2007 | 16:29 uur
'Want het is pas fijn om onderweg te zijn als je weet dat altijd weer naar huis kan.'

Claver, een of andere emo-maloot heeft je log gehackt!
 
Pluk 12/06/2007 | 16:34 uur
en nog veel vreugde en liefde onderweg!
 
Robtheblob 12/06/2007 | 21:30 uur
Als onderweg zijn je doel is, is dat best zen. denk ik.
 
bliss 12/06/2007 | 22:56 uur
heerlijk Abel. lalalalalala. mooi beschouwend hoor. canada is mooooooooooooi trouwens.
 
Marielle 13/06/2007 | 08:42 uur
altijd onderweg naar nergens heen... is dat niet van iemand anders dan meneer wijngaard?
 
Plaats jouw reactie