Ik heb een kleega die de enigzins intrigerende gewoonte heeft mij nooit aan te kijken als ie tegen me praat. Nou doen wel meer mensen dat niet, maar die kijken dan zo'n beetje in het luchtledige. Verlegen ofzo. Deze kleega kijkt wel naar mij, maar dan alleen op borsthoogte. En dat is niet omdat daar toevallig zijn ogen zitten, want bewuste kleega is zeker een kop groter dan ik.

Zelf zegt ie dat ie er niks aan kan doen. Dat ie dat bij wel meer vrouwen doet. Dat ie 'nou eenmaal een tietenman is'. Nou, dat kan natuurlijk. Ik merk het wel eens vaker, daar niet van. Maar dan gaat het meer van 'per ongeluk' of 'terluiks een blik werpen'. Kleega doet niets om het te verhullen. Die staart goon uitgebreid en meldt ook nog eens te pas en te onpas dat hij het uitzicht wel aardig vindt. En ik weet niet zo goed wat ik daar nou van moet vinden. Is het leuk voor m'n ego dat er iemand waarderend naar m'n lijf kijkt of ben ik juist beledigd omdat mijn tieten blijkbaar interessanter zijn dan wat ik te zeggen heb? Natuurlijk heb ik Kleega wel gemeld dat het op zich ook wel fijn is als ie me ook even in de kijkers kijkt als ie een gesprek met me voert. Dat had geen effect. De andere taktiek; dan maar naar zijn kruis staren, maakte geen indruk en hielp ook niet echt. Integendeel. Geloof ik.

Uiteraard zijn er altijd vrouwen die er om vragen. Om borststaarderij. Die zich bijvoorbeeld in een laag uitgesneden decollete hullen. Of dit shirt.



Maar zo'n meisje ben ik niet. Ik draag over het algemeen vrij decente kledij. Vind ik zelf. En dus doe ik ondertussen maar of ik het niet zie. Want Kleega kan het waarschijnlijk echt niet helpen. Hij is ook maar een man.