De wereld was vandaag al behoorlijk klein door al die mist ('biekos of de fok', zei eens een omroepster op schiphol toen de vliegtuigen niet op tijd opstegen), maar vanavond is ie zelfs niet groter dan mijn huiskamer. Of slaapkamer. Want daar heb ik ook tv.

Voor alweer de 3e keer ga ik een poging doen om wakker te blijven (Yes We Can!) tijdens de Amerikaanse verkiezingsnacht. Tot nu toe verliep die avond altijd geheel anders dan ik van te voren bedacht had.
De eerste keer bleek die nacht niet een paar uur, maar een paar maanden te duren, de tweede keer gooide een gek met enge ideeen de boel danig door de war.
Ik denk, hoop, bid zelfs een beetje, dat Obama wint. En dat er deze keer geen rare dingen zijn gebeurd als ik morgen na een ongetwijfeld korte nacht weer wakker wordt.
Het kan heus best wel eens een keertje normaal.