Twee keer Paradiso in drie dagen. En tussendoor nog even een moviemarathon. Welja. 't Kan allemaal maar.
Maar jij was toch ziek, claver? Ja, ik was. Ik ben.
Maar a girl 's gotta do, what a girl's gotta do.

En dus verschenen afgelopen zaterdag op het podium van de poptempel zowaar de Fun Lovin Criminals. We hadden ze ergens in oktober al in de Groningse Oosterpoort zullen aanschouwen, maar toen was een van de crimineeltjes zijn paspoort (of iets anders met een douanegerelateerd probleem) vergeten en werd de boel afgeblazen. Paradiso was een inhaalmanouevre.
Ik had de criminals al eerder gezien, twee keer geloof ik. Misschien vaker. Die andere twee keren spetterden ze het podium af en gingen resp. de tent en het veld helemaal uit hun dak.
Zaterdag was het allemaal wat minder. Iets meer kabbeldekabbel, iets meer op routine denk ik, maar toch erg vermakelijk. Die lekkere laidbackdeuntjes kunnen in de winter ookprima en alsdus had ik een fijne avond. Dat was natuurlijk vooral te danken aan zanger Huey. Want Huey is ultra-cool. Hij is zelfs zo cool dat het normaalgesproken bloedhete Paradiso op een aanvaardbare temepratuur bleef. Of het was de nieuwe airco. Dat kan ook.

Afijn. Nadat Huey en de zijnen voor de zoveelste maal gods blessings over ons hadden uitgesproken (en ohohoh wat is amsterdam toch het leukste publiek wat ze ooit hebben gehad yadyadayada. Tuuwlijk.), repten wij ons naar huis en naar bed. Want de volgende morgen, zijnde zondag om 10 uur(!), hadden wij een date met een bioscoop. In die bioscoop had de krant een leuke http://www.parool.nl/redactie/film/oscars/ dag met alle oscargenomineerde films georganiseerd en zo zag ik achter elkaar Lost Translation, Mystic River, Finding Nemo en het lekkerste voor het laatst: Pirates of the Caribbean. U wilt nu natuurlijk weten wat ik er van vond. Well, in order of appearance: 1) voldeed niet aan de lovende kritieken die ik her & der had gelezen. Wel aardig , maar beetje langdradig voor een film waarvan het verhaal nergens heenleidt. Ben geloof ik niet zo gevoelig voor opmerkingen als : jamaar de sfeer is zo mooi. Een film moet wel een verhaal vertellen. 2) Dat ging tenminste ergens over. Een boeiende whodunnit is altijd goed. En ?t is nogal mosterd na de maaltijd om nu nog te roepen dat Sean Penn redelijk briljant is in deze film. Maar toch. Opvallend Minpunt: als iemand een geloofwaardig lijk wil spelen, moet ze wel haar adem inhouden. Vind ik. 3) Agossie. And that?s all I have to say about that. 4) Piraten zijn de cowboys van de 17e eeuw. Of de rocksterren (hee! Die jack sparrow lijkt wel verdacht veel op keith Richards ja). Wat u wilt. En dan maakt het mij dus even niet zo heel erg veel uit dat Johnny Depp lang haar heeft en rotte tanden. Dusch.

En toen was het maandag en was ik nog steeds ziek maar ging ik weer naar Paradiso. Want dat was nu ineens gevuld met vetkuiven, leren jackies en ehm..oude mannen. Jerry Lee Lewis kwam namelijk optreden. En die is ook oud. Of, zoals mijn vader zei: ?die was al oud toen ik nog jong was?. ?Oh. leeft die nog,? was dan ook ongeveer het meestgehoorde antwoord van leeftijdgenoten op mijn melden dat ik naar een optreden van The Killer ging. Maar goed, hij leeft dus nog. En hoe. Eerst kwam er een totaal doorgeslagen show-off mannetje als voorprogramma . Hij verkrachtte eerst Elvis en daarna De Stones en aldus was boegreroep zijn deel. Eigen bult, dikke schuld. Moet je je maar niet uitsloven.
Het wachten was op Jerry. Die stiefelde 20 minuten later, nog redelijk kwiek voor zijn 68 jaren achter zijn piano, ramde er een stuk of 10 nummers doorheen en trapte exact 40 minuten daarna zijn pianokruk naar achteren en verliet het podium. Cue jerry, einde concert.
Oh.

Dat veroorzaakte nogal wat verongelijkte gezichten en gemopper in de zaal en later ook bij de garderobe. Want 1 euro 40 per minuut (zoals A. mij even netjes voorrekende) is niet weinig. Da?s best behoorlijk veul geld. Zelfs voor a livin? legend. En ?t was ook niet dat Lewis het dak er compleet af speelde of dat er iets heel speciaals gebeurde (alhoewel er wel ?iets? gebeurde tijdens Georgia, maar ik niet mijn vinger erop kon leggen wat dat nou psies was). Goon, een concert. Rock?n roll van een groepje oude die-hards. Tof, maar meer ook niet.
Geen spijt van dat ik een kaartje heb gekocht, maar doe dat niet zo snel een tweede keer weer. Denk ik. Bijkomend voordeel was wel dat ik op tijd thuis was. En ?meteen? naar bed kon gaan. Want ziek ben ik nog steeds. Dat wel.