Oh ja.

Mocht u zich na het lezen van het vorige stukje, dat -om het even simpel te maken- voor de net aangekomen lezer dus eigenlijk het tweede stukje is, afvragen of ik nog mee heb gedaan aan de beschreven activiteiten, dan luidt het antwoord ja! Nou ja, het mountainbiken en de tweedaagse bivaktocht heb ik even overgeslagen wegens het ontbreken van conditie die daar voor nodig scheen te zijn. En ik hou niet van afzien.

Maar ik heb dus wel abgeseild/ge-abseild (whatever, 't is in iedre geval dat je aan een touw langs een bergwand naar beneden gaat), geraft en gecanyoningd. Ik als non-sporter hield daar respectievelijk een beenwond, verrekte nek en een schram op de linkerbovenarm aan over, maar ik was wel erg stoer. Vond ik zelf.

Mocht u wel een sportief tiepje zijn, dan is vooral het canyoningen een aanrader. Niet alleen vanwege de klauter,- spring- en glijpartijen in een grot vol water maar vooral om de geweldige omgeving. Doordat het water eeuwenlang door een rotsspleet heeft gestroomd en gedruppeld, zijn er natuurlijke glijbanen ontstaan en kan je door korte stukken te zwemmen (wel met wetsuit aan want water is freezing) en te springen/ab te seilen een soort van parcours afleggen in de ontstane grot. Als ik niet beter had geweten, had ik gedacht dat het was aangelegd! Prachtig! En zwaar cool!



de hierboven afgebeelde canyons en canyoningers zijn mij verder onbekend en slechts ter illustratie van het geschrevene. Ik was wel minstens net zo stoer, maar dat snapte u al wel, toch? TOCH??