Vrijdag moest ik in Artis zijn. Het regende. Hele dikke druppels grijs en koud water..
En er kwam geen einde aan.
Net zoals als vandaag eigenlijk. Sindsdien heb ik onderstaand deuntje in m'n hoofd.

Dikkertje Dap, klom op de trap
's morgens vroeg om kwart over zeven
om de giraf een klontje te geven.
Dag giraf, zei Dikkertje Dap
weet je wat ik heb gekregen
Rode laarsjes voor de regen
't Is toch niet waar? zei de giraf
Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje, Dikkertje ik sta paf

O, giraf, zei Dikkertje Dap
'k moet je nog veel meer vertellen
Ik kan al drie letters spellen
A, B, C, is dat niet knap
Ik kan ook al bijna rekenen
ik kan mooie poppetjes tekenen
Lieve deugd, zei de giraf
kerel, kerel, kerel, kerel ik sta paf

Zeg giraf, zei Dikkertje Dap
mag ik niet eens even bij je
stiekem van je nek af glijden
Zo maar eventjes voor de grap
Denk je dat de grond van Artis
als ik neerkom heer erg hard is
Stap maar op, zei de giraf
stap maar op en glij maar af

Dikkertje Dap, klom van de trap
met een griez'lig grote stap
Op de nek van de giraf
Zette Dikkertje zich af...
Roetsjj, daar gleed hij met een vaartje
tot het eindje van het staartje
Boem! Au!
Dag giraf, zei Dikkertje Dap
morgen kom ik toch weer hier met de trap


Zo. En nou wegwezen!
Klaar met met die kinderliedjes.
Ksssht!