Ik weet ook heus zelf wel dat ik al in geen weken een fatsoenlijk stukje heb geschreven op deez' log. Sorrie daarvoor. Vooral aan u die iedere dag trouw ff hierheen komt om te kijken of ik het mij verwaardigd heb, u op de hoogte te stellen van mijn wel & wee. Alhoewel. Het lijkt wel vooral wee te zijn, lately. Ook sorrie daarvoor. Ik weet niet hoe het komt. Of misschien ook wel.
Onrustig, lusteloos, geen inspiratie, druk in m'n hoofd met niks&vanalles, misschien zelfs wel klinklare ontevredenheid. Maar vooral onrust. En het enige wat er uit m'n vingers (en m'n mond for that matter) komt, is geklaag en gedrein. Nou, en das ook heus niet leuk om te lezen de hele tijd. Voor u dan.

Het is natuurlijk ook in eerste instantie eigenlijk allemaal de schuld van december en haar blues. Het is goon het einde van het jaar dat me opbreekt.
Ik hou best van lijstjes (er komt er nog wel eentje, zo in de laatste week van het jaar), maar ik heb nu waarschijnlijk ergens goon helemaal geen zin om achterom te kijken. Ofzo. Ik wil vooruit. En dat terwijl alles aan alle kanten lijkt te stagneren. Soms zelfs met piepende remmen tot stilstand lijkt te komen. En dat moet ik juist niet hebben, want stilstand is achteruitgang enzo.
Dit jaar duurt nog maar een paar weken. En met de eindstreep (en ohja! zelfs een tripje naar het buitenland op het program. Maar daarover later meer. Natuurlijk) in zicht, wegen de laatste loodjes deze keer wel heel erg zwaar. Schiet nou maar gewoon op met dat 2003. Ik ben er wel klaar mee. Huphuphuphup. chopchopchop. Zoiets.

En zo zeul en sleur ik mezelf door december, alvast bedenkend wat 2004 allemaal zou moeten brengen, hoe anders het allemaal moet en vooral hoe ik dat in vredesnaam allemaal voor elkaar wil gaan krijgen. Want anders moet het. Anders zal het! Das eigenlijk het enige dat mij op dit moment wel heel erg duidelijk is. Voor de rest

En het klinkt waarschijnlijk nogal zwart&somber maar heus, het komt allemaal goed. Dat weet ik ook wel. Ik zie het nu alleen ff niet zo gebeuren. So keep up that happy thought! Want als u dat nou alvast even voor mij doet, volg ik volgend jaar vanzelf wel. Tot die tijd; danku dat u toch steeds nog even komt kijken of ik al opgeklaard ben!


Zo.
bleek het toch nog best een lang stukje te zijn.





Nog een ps voor de slimme rekenaars onder u: ja. ik word volgend jaar 30, ja. En nee. Dat heeft echt helemaal niks met bovenstaande te maken, nee. Wij spreken elkaar in mei wel weer.