Ik word altijd licht hysterisch als ik 'ineens' ontdek dat een door mij aanbeden muziekheld in de buurt komt spelen.
Om die hysterie ietwat te voeden ben ik lid van diverse mailingslisten van poppodia in den lande. Want je zal maar iets missen.

Toch ben ik ondanks deze voorzorgmaatregel in het verleden al diverse concerten die ik toch graag had bijgewoond, misgelopen. Dit dan meestal vanwege belachelijke hypetoestanden en rappe uitverkooppraktijken bij gewilde artistas. Of omdat ik tijdens de vvk niet zo geinteresseerd was en dan later bleek dat ik desbetreffende muziekwonders eigenlijk best wel in het echie had willen beluisteren maar dan te laat was omdat de rest van muziekminnend nederland wel zo slim was geweest alvast maanden van te voren een kaartje te kopen voor 'DE muziekbelofte van tweeduizendzoveel'. Of omdat ik soms goon in december nog niet wist of ik in augustus van het volgende jaar wel zin en tijd had voor een leuk concert van het een of ander.
Maar goed. Soms ben je wel op tijd.

Zo zag ik vorige week dat er ergens in een reclameblok een promo voor Jack Johnson in het zuiderpark zat weggefrommeld. Jack Johnson in een park op een warme zomeravond, kleedje, roseetje. (tenminste, zo wordt dat dan gepromoot. Het zal uiteindelijk wel stortregenen maar het idee is aantrekkelijk) En de vorige keer dat ie in paradiso speelde was het zo verschrikkelijk ernstig uitverkocht dat het zelfs geen zin had om voor de deur van de poptempel te gaan posten voor een zwartemarktticket. Dus ik naar ticketmasterservicedinges. Maar toen bleek dat het concert in juli is. En weet ik veel waar ik in july iets aan het doen ben. Nouja, ik heb wel een idee en met een beetje geluk, Heel Erg Veel geduld en minimale hulp van de belastingdienst is dat zo'n 20.000km verderop. Dan gaat Jack Johnson niet voor, zeg maar.
Dus laat maar ff met die kaartjes aanschaffen voor 50 euro in het kader van 'dan heb je die maar vast'. Dat zuiderpark loopt ook niet van de een op de andere dag vol.

Maar toen was ik gisteren een beetje aan het rodsurfen en zag ik ineens toevallig dit.
En daar moet ik per se heen. Natuurlijk. Want ik ben al heel lang op John Mayer en in combinatie met een kleedjeroseetjesetting is hij natuurlijk helemaal onversmadelijk. En dan komen er ook nog andere leuke muzieknootjes zoals Room Eleven (kijk mij eens even voorspellende gaven hebben vorig jaar rond deze tijd) en Donavon Frankenreiter ofzoiets.
Wie?
Donavon Frankenreiter.
Nooit van gehoord.

Dus ik googlen.
En meteen even deze meneer met het uiterlijk van de eerste beste amerikaanse hobo en de stem van een zinderende strandmiddag met uitzicht op een paar surfdudes eens even heel erg snel de nieuwste ster aan mijn muziekfirmament verklaren. Want hell yeah! Donavon Frankenreiter! En over die snor kijken we wel heen.
Leg dat kleedje maar vast klaar. Trek de rose maar open.
De zon schijnt al buiten.
En voor je het weet is het echt lente.




(NB: U like?? In dezelfde categorie; Xavier Rudd. maar die is australies dus sowieso leuk. maar daar wilde ik niet weeeeeer over beginnen, natuurlijk)