Mijn weblog

stuart

Claire
12/06/2003 | 14:20 uur
in de categorie De wereld volgens

 


NOS Sport zond gisteravond een interesting docu uit:
NOS-Studio Sport ging op zoek naar het traditionele kick-and-rush-voetbal en vond deze in de laagste Engelse professionele divisie, de League Division Three (de vierde divisie van Engeland) . Twee oude voetbalclubs uit deze League, Swansea City en Exeter City, vechten dit jaar voor hun bestaan. Op de allerlaatste speeldag van het seizoen moet één van de twee profclubs degraderen naar het amateurvoetbal. Een drama voor de club, voor de spelers en vooral voor de supporters, voor wie hun club alles is. Degradatie betekent: de doodsteek. Swansea en Exeter hebben een rijke geschiedenis. Hun uit hout opgetrokken stadions zijn honderd jaar oud. Alles ademt de sfeer van het echte Engelse voetbal dat in de Premier League, met al zijn buitenlandse sterren, allang niet meer wordt gespeeld. NOS-Studio Sport volgt beide clubs, en vooral hun supporters, in de week van de beslissing. Waarom zijn die supporters geen fan van Manchester United of Arsenal, maar wel van een kansloze club uit de kelder van het Engelse profvoetbal? That final day gaat over Engelse voetbaltradities en hartstochtelijke fans, voor wie voetbal geen zaak van leven of dood is; voetbal is belangrijker!


Ik ben helemaal niet zo sportief aangelegd (understatement) en heb verder ook niet echt bijster veel interesse in het bekijken van sportieve aangelegenheden. Maar deze docu had ik wel willen zien. Is mislukt, maar dat doet voor het volgende verhaal ff niet terzake. Er komt namelijk iets over de plaats Swansea in voor. For those who don't know: Swansea is een kustplaats in Wales. Ben er zelf nog nooit geweest maar toch herbergt die plaats voor mij een herinnering.

In de zomer van 1990 was ik 16 en ging ik met toenmalig vriendinnetje M. en haar ouders kamperen in Frankrijk. Dat was al redelijk spannend want ik had nog nooit 3 weken gekampeerd. Ik was eigenlijk ook nog nooit zonder mijn eigen ouders op vakantie geweest. Maar dat terzijde, want het werd nog spannender.
Op de bewuste camping had zich een groep jongeren verzameld die iedere avond een beetje rondhing bij het campingzwembad en balletje trapte op een veldje in de buurt. Dus toen M. en ik op de camping aankwamen en de omgeving verkenden werden we meteen opgenomen in het gezelschap van nederlanders, duisters, engelsen en fransen.
En op dag twee van ons verblijf zag ik em ineens het voetbalveldje opslenteren; Stuart. Uit Swansea dus. Wat een stuk! Fjoe! En hij slenterde ja, want slenteren is cool en dat was Stuart; cool.

Diezelfde avond was er een voetbalwedstrijd van 't een of het ander. Een soort van belangrijke want de hele camping liep uit voor het teeveetje in het restaurant. De groep verdeelde zich in twee partijen supporters. De een was in ieder geval voor Duitsland en de ander volgens mij voor Brazilie. Op 1 of andere manier was het merendeel van de camping voor duistland maar Brazilie leek mij een leuker land dus waren M. en ik daarvoor. Eigenlijk waren er nog maar twee anderen ook voor Brazilie; Stuart en zijn vriend Anthony. Wie er won weet ik niet meer, doet ook verder helemaal niet terzake voor het verhaal.

Want de rest van de avond waren we met z'n vieren onafscheidelijk; wij Braziliesupporters! Tot diep in de nacht hingen we op het terras en nog weer later wandelden we arm in arm naar het verderopgelegen campingspeeltuintje. En daar, op een schommel op een camping in Frankrijk, kreeg ik m'n eerste echte kus. Van Stuart. Uit Swansea. Fjoe!

Twee dagen later moest 'The Prince of Wales' weer verder. Natuurlijk wisselden we adressen uit en toen ik na drie weken thuiskwam lag er in de bus een brief van Stuart. Joechei! Stuart bleek een onderhoudend schrijver en niet te beroerd kantjes vol te pennen over dagelijkse ditjes en datjes. Zo waren zijn ouders de trotse eigenaren van een zogenaamde ' activity farm' en daar waren leuke verhalen over te vertellen. Ook zijn uitgaansleven ('we were pissed again') kwam uitvoerig aan bod. En in iedere brief schreef hij wat ie aan het eten was op het moment dat ie de brief schreef. Ik hield toen al van details. Beetje jammer dat ik vergeten ben wat ik zelf terugschreef.

Ik denk dat er zo'n 10 brieven heen en weer zijn gegaan tussen Brabant en Wales. Waarom en op welke manier de briefwisseling uiteindelijk gestopt is, weet ik niet precies. 't Zal de leeftijd wel geweest zijn. Of dat ik op iemand werd. Of hij. Kan ook.
Afijn.
Iedere keer als ik iets hoor over de plaats Swansea dan denk ik dus even aan Stuart. En dat ik best wel wil weten hoe het met em is. Hij deed toen 'auditie' (of hoe heet dat) voor het nationale hockey (of was het toch rugby) team. Benieuwd of ie dat ooit gehaald heeft in combinatie met zijn alcoholconsumptie. En is ie inmiddels verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen? Dat spul? En nog belangrijker; zou ie nog steeds zo'n 'stuk' zijn? Dat zijn zo van die dingen die je je af kunt vragen.

En daarom heb ik em gisterenavond eindelijk maar es gegoogled. Op zijn naam kreeg ik slechts 1 hit, een url die ik ook nog es niet kon openen. Maar! Ik wist de naam van zijn ouders' activityfarm nog. En jawel, die bestaat goon nog. Ze zijn nog steeds de baas daar. En aldus tiepte ik zomaar een brutale mail met hetzelfde verhaal (jahaa, maar dan in het engels) als hierboven en wacht ik af. Ik hoop op een brief van 6 kantjes.

(als er nieuws is, bent u de eerste die het hoort)

Reacties op stuart

Pluk 12/06/2003 | 14:29 uur
omdat je erom vraagt: Statisch onjuist: géén Duitsland - Brazilie, en dus ook géén Stuart.
http://www.rsssf.com/tables/90full.html
 
iver 12/06/2003 | 22:15 uur
ZOOO claver,jij durft.
Ik hoop dat hij een leuke brief terug stuurt en...dat hij niet getrouwd is en veel kinders heeft en niet lelijk opgedroogd is..
Groetjes Iver.
 
T 13/06/2003 | 10:07 uur
Oooooh, ik vind het nu al spannend! (En ik ben nog serieus ook.)
 
Barbara 13/06/2003 | 11:41 uur
Wow, goed verhaal! Ben erg benieuwd naar de afloop! Spannend! Mijn eerste zoen was ook van een Brit trouwens, die heette Martin, maar zijn tweelingbroer heette Stuart, het zal toch niet...? ;-)
 
bouws 13/06/2003 | 13:24 uur
mooi verhaal,claver!zo lees ik ze graag!
 
Paola 13/06/2003 | 19:16 uur
.. mooi verhaal!..... ben benieuwd naar het vervolg...
 
peet 13/06/2003 | 23:13 uur
ja, kom maar door met die update:-)
ik ben trouwens WEL in swansea geweest! niet vanwege een stuart maar wegens de legendarische dylan thomas (wie? oh ja, die dronkenlap waar peet op afstudeerde)(op zn werk, that is)... mooi man, wales! en als HIJ daar niet meer woont heeft het wat mij betreft minder potentie, hehe
 
luuk 14/06/2003 | 01:15 uur
Yeah baby! Dit zijn de verhalen! Geweldige clifhanger ook! Ben heel benieuwd!
 
Ruben 17/06/2003 | 17:58 uur
Cool! Cool! Super!
 
Tram 2 18/06/2003 | 19:46 uur
Hoe vaak heb je Stuart en z'n achternaam al door Google gehaald?
 
Plaats jouw reactie