Zo.
Nu het allerergste eerste dolenthousiasme over Ben is gaan liggen kan ik u met goed fatsoen vertellen over Berlijn.

Berlijn is een leuke stad. Vooral omdat het best wel dichtbij is eigenlijk. Als je met de trein gaat duurt het ongeveer 6 uur. Zit je toch mooi in het heel erg buitenland.
Want het is in Berlijn heus best wel anders dan hier.
Groot vooral.

Het raarste aan Berlijn is dat het eigenlijk best een mooie stad is maar dat ze er zo godsgruwelijk veel lelijke gebouwen neer hebben gezet dat het weer leiijk wordt. Echt. Zelden zoveel lelijke gebouwen bijelkaar gezien. En dan niet alleen dat uberlelijke Palast Der Republik, maar goon heel veel!Overal. De hele tijd.
Natuurlijk waren er ook mooie gebouwen. Zoals de Dom. En de andere kerken.
En de Brandenburger Tor. Alhoewel die eigenlijk ook best een beetje lelijk is als je er lang naar kijkt.

Wat trouwens ook raar is, is het metrosysteem. In elke wereldstad waar ik geweest ben had ik na een middagje ofzo wel door hoe het ongeveer zat, daar onder de grond. Zo niet in Berlijn. Daar hebben ze namelijk niet alleen de U-Bahn, maar ook de S-Bahn. En die staan dan samen heel onoverzichtelijk op een kaartje. En de metrostations lijken ook maar en beetje lukraak gekozen en op niet voor de hand liggende plekken. Net alsof ze zomaar ergens zijn gaan graven met de gedachte 'we zien daar beneden wel waar we elkaar tegenkomen'.

Dat is allemaal ook niet zo erg natuurlijk, maar Berlijn is dus wel heel groot. En alle sehenswörtigkeiten aldus keiver uitelkaar.
Nog nooit op een stedentripje zoveel tijd met mijn neus op een plattegrond gezeten als in Berlijn.
Wel goed voor de portomonnee want een goede shopping-area hebben we niet gevonden (janee. de K-damm wel..maar thuis hebben we ook een H&M).
En door het steeds maar op elke hoek van de straat in boekjes en plattegrondjes neuzen kwam ik ook nog op iets anders leuks van Berlijn. Namelijk de inwoners.

Want die Berlijners, dat zijn heel erg vriendelijk en aardige types, zeg. Sehr nett ja! Allemaal vragen ze of ze je ergens mee kunnen helpen zodra je wat schaapachtig om je heen staat te gluren op een hoek van de straat. Sta je net hevig in discussie met je reisvriendjes of je nu naar oost of naar west wil..dan staat er acuut een Berlijner tot je dienst te zijn. In het Engels.
Ook zal zeg je dat je best Deutsch versteht.

Wel raar is dan dat de figuren van wie je soort van verwacht dat ze je ook vriendelijk en engizins verstaanbaar te woord staan (ik noem een Heinrich bij het infoloket van het openbaarvervoer en een Franz in een Geschaft met toeristenspul) dan weer heel sjacherijng en in een kanlsoos oostduits accent weigeren engels te spreken.

Verder hebben ze lekkere mojito's en leuke diners in Berlijn. En lekkere lange lome ontbijten. En fijne pretzels. Als ze warm zijn. Moet je niet mee zu hause nemen, pretzels. Dan zijn ze goor. Ook hebben we vreselijk gelachen om domme grapjes en onszelf. We zagen zomaar een een Nederlands orkest Mozart spelen in een kerk. Raakten alsnog onder de indruk van De Muur Die Er Niet Meer is. En we hebben wel een miljoen kilometer gelopen.
Kortom.
Ik kan het jeder aanraden; een paar dagen naar Berlijn.
En dan heb ik nog niet eens iets gezegd over Ben.