Ik ben gezwicht. Ik doe mee. Ik heb er ook een.
Sisnds vorige week hoor ik bij de Senseo familie.
En eigenlijk lustte ik niet eens koffie. Ik dronk thee. Nog steeds wel, natuurlijk.
Maar liever koffie. Zonder caffeine, dat wel. Want ik kan niet zo goed tegen veel caffeine. Daar slaat mijn hart van op hol. En das niet zo erg, maar dan liever op een andere manier, dankuwel.

Eigenlijk ben ik goon tot koffiedrinken aangezet door een paar eigenwijze collega's. Het programma dat we maakten ging over auto's en aldus was het niet zo heel opmerkelijk dat ik het enige vrouwspersoon tussen 6 mannen was. Jongetjes houden nou eenmaal meer van autootjes dan meisjes. Ofzo.
Natuurlijk probeerden ze met voorspelbare grapjes mij er van te overtuigen dat ik degene was die voor de hele redactie koffie en thee moest verzorgen. Iets van dat de natuur dat nou eenmaal zo wilde enzo. Uweetwel, van vroeger toen mannen nog wel op jacht gingen en alles.
Maar daar deed ik natuurlijk niet aan mee, aan dat ouderwetse mannetjesgedoe. Ik vond dat ik in een underdogpositie verkeerde en dus dat juist zij de hele dag aan mij versnaperingen zouden moeten aanbieden.

Toen hun geestigheden niet helemaal de voorziene uitwerking bleken te hebben, kwam een van de collega's op een ander lumineus idee. Ik was de enige die thee dronk. Maar in plaats van een heet water en een zakje, kreeg ik op zekere dag een bekertje cappuchino. "Ik lust geen koffie," zei ik nog. Maar daar wilde de collega niks van weten. "Als je wilt dat wij koffie halen, dan halen wij ook koffie," was zijn reply. Zucht. En vanaf toen kreeg ik altijd alleen nog maar cappuchino. Zij hadden gewonnen.
Ik wilde me natuurlijk niet laten kennen en iedere keer als ik weer een capu kreeg, naar de pantry lopen om alsnog thee te halen. Dus ik dronk de cappuchino maar goon op zonder een spier te vertrekken. Een vrouw moet wat, tussen 6 mannen.

En zo leerde claver koffie drinken. Zoals dat waarschijnlijk met bier ook gaat (dat heb ik ook al niet leren drinken) begon ik het nog best lekker te vinden ook. Maar zoals gezegd, die caffeine is niet zo goed voor mij. En niet overal hebben ze decaf (vobbeld: op heel a'dam cs alleen bij de geweldige shakies). dus dan drink ik maar thee. Ook lekker.
Mede door mijn late ontwikkeling op het gebied van koffiedrinken, ben ik waarschijnlijk 's werelds slechtste koffiezetster. Dus bij mij thuis kreeg ook zelden iemand koffie. Er waren zelfs mensen die uit pure armoe hun eigen koffie meebrachten.
Maar die tijden zijn voorbij. want ik heb nu een senseo! En dus kan ik zomaar zonder mijn eigen onhandige zelf te zijn een fatsoenlijk smakend bakkie aan mijn visite voorschotelen en zelf een decaf nemen. Oh joy!

Ik moet eigenlijk afwassen (veel). En stofzuigen (zie onder). Maar eigenlijk hang ik de hele dag maar een beetje rond en drink ik koffie.
Ik ben een hele, hele slechte huisvrouw. Maar wel eentje met fijne koffie.