Ik ben dus nogal kippig.
Dat is op zich niet zo erg, maar het betekent dat je hulpmiddelen nodig hebt om aan het dagelijks maatschapppelijk leven mee te kunnen doen. Anders maak je ongelukken. En dat vindt niemand echt leuk.
Vroeger, toen ik nog maar 4 was, namen mijn ouders me daarom mee naar een winkel en kreeg ik een heel rond brilletje. En een pleister op mijn rechteroog.

Ik had zelf niet echt een mening over brillen maar andere kinderen vonden brilletjes blijkbaar niet zo cool. Dus al snel had ik ook een mening over brillen. Brillen zijn stom! En voor saaierds.
Dus toen ik en mijn ogen uitgegroeid waren, nam ik meteen lenzen. Weg met brillen!

12 hele jaren zette ik geen bril op mijn neus. Totdat ik erachter kwam dat een bril erbij toch wel erg handig was. Voor als je oog eens een keer pijn doet. Of je de hele dag naar een film wil kijken op de bank. Of als je ziek bent. Of als je een paar dagen ziek was en je hebt je lenzendoosje niet goed afgesloten en dus plakt een van je lenzen vast aan het doosje en wil je hem er uithalen maar hij versnippert meteen in een miljoen kleine stukjes.
Dan is een bril best handig.

Gelukkig had ik drie jaar geleden al een nieuwe bril aangeschaft. Dus toen mijn rechterlns een paar dagen geleden inderdaad de geest gaf door vornoemd ongelukje, en het zeker een week duurt voordat ze een nieuw exemplaar geslepen, zette ik De Bril met enige tegenzin op. Ik zie mijn hoofd liever zonder iets erop namelijk. En ik had een trauma. Dat ook.
Ik waarschuwde iedereen dat ik een andere presentatie van het geheel had, want er zijn nogal wat mensen die mij alleen brilloos kennen.
Ik was voorbereid op commentaar en misprijzende blikken.

Maar wat schetst mijn verbazing? Ook al loop ik niet eens in het hipstevanhethipste model, ik krijg alleen maar enthousiaste reacties op de bril.
Echt niet normaal. Sommige mensen slaan er zelfs van door en zeggen dat ik er goed uitzie. En dan is dat niet eens als lollige woordgrap bedoeld.
Kennelijk haalt wat kunststof en metaal mij enorm op.

Ik ben geschokt. En in de war.
Ik bedoel; waar en wanneer zijn brildragers ineens leuk en cool geworden? Welke hype heb ik grandioos gemist? Waar lag die schimmige maar voor mij als kippige medemens geheel onzichtbare grens tussen brillen zijn stom en hee je hebt een bril wat tof! Sinds wanneer ben ik gegupgrade van halfblinde nerd naar goeduitziende babe?
Ik snap er niks van.
Maar ik denk dat er nog een bril bij ga kopen.