Een week lang heb ik niks geschreven. Of nou ja. Wel geschreven, maar niet hier. Dat hoef ik niet te melden, dat had u zelf ook wel kunnen concluderen.
Maar goed.
Zoals het een echte oldskoel logger betaamt, heb ik namelijk es zitten denken.
Over stoppen met dit log.

Jaja, stoppen is voor mietjes. Weekheuswel.
Nou en.
Het lijkt mij goon fijn om goon es een keer ergens mee te stoppen als ik daar zin in heb, zondert dat daar meteen achterlijke consequenties aan verbonden zijn. En daar lijkt mij dit log nu es ff uitermate geschikt voor op het moment.
Is het niet voorgoed, dan wel tijdelijk. Een zomerstop. Of goon totdat ik weer zin heb.
Want daar ontbreekt het namelijk voornamelijk aan lately; zin om te loggen.
En inspiratie, dat ook.

Tegen je zin webloggen, dat slaat helemaal nergens op natuurlijk.
Dit hele internetdagboekachtigegebeuren is tenslotte toch ter meerdere eer en glorie van niemand anders dan claver haarzelve. Zijnde ik. Die toch al liever niet iets doet waar ze geen zin in heeft. Prinsesje.
Verder is het nou ook weer niet zo dat ik 1000-en lezertjes in een groot zwart gat laat vallen als ze het even een nader te bepalen poosje zonder de wereld volgens claver moeten doen. Die hebben immers ook vakantie en warmte aan hun hoofd.

Het kan best zijn dat ik volgende week iets heel belangwekkend te melden heb. Of dat ik pas na de zomer, in september, oktober welja, misshcien zelfs wel november pas weer wat kom vertellen. Wie zal het zeggen...
Nou ik dan dus.
Het handigste zou dan nu natuurlijk zijn, dat ik zou zeggen: hou uw rss-feed in de gaten, dan weet u wanneer ik weer wat post.
Maar ik weet amper wat een rss-feed is, laat staan dat ik weet hoe het werkt, of ik het aan dit log kan verbinden...
Bummer. Voor u omdat u nu niet acuut onmiddellijk en meteen op de hoogte bent van wanneer ik weer up and running ben. En voor mij omdat ik zo waarschijnlijk die enige lezertjes die ik nog had, kwijtraak.
Dus.

Het is niet anders.
Rest mij u een hele fijne , warme lange zomer toe te wensen.
Bij deze!