En oh ja. Dan nog es wat.
Nu ik toch voor de buis zat.

Ondertussen moeten ze nu wel weer eens een beetje allemaal gaan opsodehoepelen met die oproepen voor actie van 555 hoor. Ik heb geld overgemaakt (zonder dat iemand daar vorige week specifiek om vroeg), en vandaag kwamen er twee (2!) verklede idioten los van elkaar bij m'n buro staan met een collectebus. Heb ik ook heus een paar euro in gedaan. Op straat vanmiddag ook nog. Er zijn mensen die 555 in hun msn-naam hebben gezet. Je weet tenslotte maar nooit of iemand een combinatie van 3 psies dezelfde cijfers (hetzelfde gironummer, overigens, dat al jaren voor Het Goede Doel -nee, niet de band- wordt gebruikt. Dacht ik) kan onthouden tenslotte.
Dat is allemaal goed bedoeld en nog tot daar aan toe.

Maar dagenlang om het kwartier op elke fukkin zender een harses van een BN-er die zegt dat ik moet storten, helpen, geven, dokken, betalen en vooral nadenken; aaaargh! Ik zal strax es wat op je hoofd storten! Ga toch heen met je oproep! JáHAAAA!! Dat heb ik toch allang gedaaahaaaan! Dit gedoe werkt bij mij echt zo enorm twee keer averechts.
Voor straf geef morgen niks meer. BN-ers die vragen worden zeker overgeslagen.

En ik doe ook niet mee met witte weblogdonderdag.
Ik ga nog liever goon ouderwets op zwart.
Dat lijkt me een veel toepasselijker kleur ook. Eigenlijk.
Nou dat.


( de kleine lettertjes: Maar wat ik me dus eigenlijkeigenlijkéigenlijk afvraag is; waarom dit soort massale donaties nou nooit bij vobbeld een beving in, ik noem maar wat, Bangladesh gedaan worden. Daar vallen ook echt heel erg veel doden en slachtoffers voor wie het leven niet zomaar weer op te bouwen is. Ze hadden al niks. Nederland stort 54 miljoen (nu al) in een week voor 'Azie' maar bij de 3fm actie voor Darfur werd in een week 'maar' 750.000 opgehaald. Wat is voor Nederlanders de reden om nu ineens wel massaal in de buidel te tasten en nog maar 3 weken geleden niet? Zou het er dan toch mee te maken hebben dat er Nederlandse (/europese/westerse) slachtoffers zijn gevallen in een vakantieparadijsje? Zijn het toch die ramirritante oproepjes de hele dag? Of het feit dat ie-der-een iets doet en je je daarom verplicht voelt wel mee te moéten doen? Ofwel: Zijn wij nou echt zo hypocriet of zie ik hier misschien iets over het hoofd?)