Op 11 september heb je inmiddels twee keuzes. Of je zapt langs alle nieuwsuitzendingen en actualiteitenrubrieken en ziet voor de miljardste keer twee vliegtuigen die torens ingaan, je vraagt willekeurige mensen waar ze waren vandaag zeven jaar geleden, en kijkt voor de vierde, vijfde keer die docu van die twee franse broers of films met 93 in de titel.
Of je denkt inmiddels 'get over it, het leven gaat door en er zijn inmiddels wel ergere rampen aan de hand geweest. Dit hoeven we echt niet elk jaar te zien'. het viervijfmei-effect, zeg maar.
Ik geloof niet dat er verder heel veel verschillende manieren zijn om met deze datum om te gaan.


Behalve dan dat ik elk jaar nog steeds even denk aan Paul Battaglia