De NPS zond vanavond in Het Uur Van De Wolf de docu "Being Mick" over een jaar uit het leven van Mick Jagger. Je ziet hoe Mick allerlei feestjes & premieres afstruint, bezig is met het maken van een film(?) en zijn soloplaat opneemt. Het laatste deed hij met behulp van allerlei medeberoemdheden zoals Wyclef Jean, Bono en Lenny Kravitz. Nou vind ik het best leuk om een kijkje te nemen in het leven van de rich & famous, maar je kan ook te ver gaan.

Want niet het feit dat Mick in 1 dag op en neer naar Keulen vliegt om met Bono een bordje sla weg te prikken, of dat ie bij een filmpremiere glorieus wordt binnengehaald om vervolgens meteen weer via de achterdeur te verdwijnen omdat "ie de film op zijn hotelkamer ook kan zien," baarde mij het meeste opzien kwa decadentie en overtrokken sterrengedrag. Eigenlijk is Mick nog heel gewoontjes. Nee, 't was vooral Lenny Kravitz. Want zo halverwege de docu ging meneer Jagger dus inderdaad even op de thee bij Lenny. En wat de fuk! De man woont zoals je van de eerstedebeste tesnelgestegen ster zou verwachten! De hele boel ingericht in kitscherig glimmend rood, inclusief glanzend rode vleugel. TRailerpark is er niks bij. In de keuken alles witter dan wit en via een soort beam-me-up-sotty-deur kom je in een geluidsstudio met hypermodere snufjes. Nog nooit zoietsch gezien! Dus dat doen ze met de opbrengsten van al die verkochte cd's.

Zonde hoor.