een zeker iemand: En? Hoe was Londen?
claver: ja! cool!
een zeker iemand: ja natuurlijk maar wat hebben jullie allemaal gedaan?
claver nou eh...vanalles, oud en nieuw gevierd en rondgewandeld enzo
een zeker iemand: dat is toch geen antwoord, vertel nou!
claver:Okeehee. Jij je zin. Details zullen uw deel zijn. Maar dan wordt het wel een opsomentoenentoenentoensaaiverhaal. At your own risk.

Op dinsdag moesten we heel vroeg opstaan. Ik vind half zeven namelijk heel vroeg. Om vijf voor half tien ging het vliegtuig, 10 minuten te laat. Maar na een half uur waren we al op Stansted, dus dat was fijn. Toen gingen we met een trein naar De Grote stad. dat duurde 3 kwartier. We kochten een metropas, namen detube en checkten in bij het hostel. We hadden een stapelbed in een heel erg blauwe kamer. Heel Erg Blauw. Met een tl-buis. Ik ga nooit meer in een hostel. Hostels zijn voor jongeren die de hele dag in een stad hangen en 's avonds al blij zijn als ze ergens kunnen liggen waar het droog is. Niet voor bijna 30-ers die na 2 dagen slenteren eigenlijk stiekem wel goon een beetje willen rieleksen maar niet op een stapelbed in een blauwe kamer onder een tl-buis.
Toen gingen we de stad in, scones eten en thee drinken en sms-en met De Afspraak. De Afspraak sms-te dat ie om 4 uur in een pub zou zijn, een groene trui en een spijkerbroek droeg en in gezelschap was van een vriend. Ik kocht een paraplu maar het regende nog niet. We zochten een winkel en volgden de gele tasjes. We vonden de winkel.
Om 4 uur waren we in Covent Garden. Afspraak&vriend waren er ook. Ik herkende em nog. We dronken cola, australies bier en gintonic en praatten over nepal, internet, amerika, amsterdam, londen, mishearded lyrics, stereophonics en 'vroeger'. Het was leuk. Afspraak moet maar es naar Amsterdam komen. Daarna scheidden onze wegen zich, waarschijnlijk voor de komende 13 jaar. Hij naar de tube, wij naar Chinatown.
Chinatown heeft lekker eten, maar wel veel hetzelfde. De eerste gang werd 3x gebracht. We wilden een film op Leicester Square maar we vonden ze stom of al gezien of draaide niet. Daarom maar koffie gedronken en naar het hostel. Moe.

Op woensdag was het de laatste dag van het jaar. Maar we moesten eerst shoppen. We liepen naar Portobello Road. Geen Hugh Grant gezien. Lichte teleurstelling. Ook geen fleemarket. We gingen met de tube naar Camden. Daar waren veel winkels met Spullen Die Je Echt Helemaal Niet Nodig Hebt Maar Wel Leuk Zijn Om Te Hebben. En kleren. Ik kocht een bruin shirt met een gele tekst erop, een elvis mok, een koelkastmagneet, een adresboek, handoekhoudertjes en een kadootje voor iemand die pas in maart jarig is. S. kocht dat ook.
We aten hele dikke sandwiches en dronken heel veel thee. Toen gingen de winkels dicht. We zochten en vonden een internetwinkel, we checkten onze mail en deden verslag aan deburen. Daarna trokken we in het hostel onze oudjaarsavondfeestpakken aan en namen een fles champagne en appelbeignets mee. Toen at ik voor het eerst van mijn leven gnocchi. Raar.
We gingen naar een pub en dronken gintonics en deden leuk met portugezen en britten. En toen was het ineens elf uur geweest en was het in nederland al 2004 maar daar wij waren niet dus kregen wij een uur extra 2003. We gingen naar buiten en vermeden de touristenfuik en kwamen uit bij de BigBen. Die niet sloeg toen het middernacht was. En toen hebben we toch maar de champagne opengemaakt. De appelbeignets gooiden we weg. Vies. Iedereen op straat keek blij en zong auld lang syne en riep happy new year en er waren een heleboel italianen die nog heel erg jong waren. Er waren sowieso heel veel mensen op straat maar niet irritant te veel mensen. Leuk veel mensen. Gezellig. Ondertussen ging het regenen en werd het koud. Op een of andere manier zijn we toen weer bij de tube uitgekomen en onderweg kuste ik nog een bobbie. Dat mag in Engeland met oud&nieuw, politiemannen kussen. Gelukkig reed de tube de hele nacht en ook nog gratis. Dus dat was een goed begin van 2004.

Op donderdag was het de eerste dag van het nieuwe jaar en moesten we heel nodig heel erg uitslapen. En daarna heel veel ontbijten. En (window)shoppen. Er was ook een parade, maar dat was een stomme. Met majorettes. Wij wilden liever koffie drinken. Dus toen hebben we dat gedaan.
Heel erg lang denk ik, want ik weet niet meer zo goed wat we op donderdagmiddag hebben gedaan. Winkel in, winkel uit, denk ik. Het regende, dus m?n nieuwe plu kwam goed van pas. Op de laatste dag van het vorige jaar hadden we ons al wel voorbereid op de eerste dag van dit jaar; we hadden ergens kaartjes voor. En wel; The Comedy Store. Dus daar gingen we heen. Grappig. Gelukkig maar, want daar kwamen we voor.
Er was ook nog een presentator van de Zuidafrikaanse Idols op het podium maar die was niet grappig. Was wel een beetje zielig voor hem, maar gelukkig had ie z?n hoofd mee. We dronken na afloop nog een cola maar the Comedy Store is niet Toomler dus we gingen terug naar de blauwe kamer.

Op vrijdag moesten we weer op tijd opstaan want dat was de dag dat we weer terug naar huis gingen. We zetten onze bagage in een daartoe bestemde kamer en gingen cultureel doen. Het museum was best ver weg en er was een hele lang rij. Wij hadden helemaal geen zin in die rij maar we waren er nou eenmaal, dus queden we zoals het een brit betaamt. Na een half uur waren we aan de beurt. De mevrouw zei dat we geen kaartje nodig hadden want het museum was gratis. De rij was voor een tentoonstelling die we niet wilden zien. Oh. Toen hebben we het museum bekeken. Sommige dingen waren mooi, het meeste niet. Wij houden niet zo van oude kunst. Wij houden meer van nieuwe kunst. Dus toen pakten we de tube en gingen weer heel lang koffie drinken. En daarna thee. Met scones. En toen hebben de koffers opgehaald en zijn we met de trein naar het vliegtuig gegaan. Die had vetraging en toen we er eenmaal in zaten nog meer want de startbaan was bevroren. En na 2 uren was ik thuis en daar was het koud. Het begint nu eigenlijk pas weer een beetje op te warmen.

zo.
Heb je nou je zin?

Ps; op de video is het vast veel leuker. En daar ga ik nu naar kijken. Ha!


update 03.34
Oh, Ik weet weer wat we donderdagmiddag deden. Toen gingen we helemaal naar St. Pauls Cathedral. Om te fluisteren en een kaarsje aan te steken voor het nieuwe jaar. Maar dat kostte 7 pond en dat vinden wij te veel om in de rij te staan voor een kaars. Nou dat.