Ik had wel 15 verschillende onderwerpjes voor dit logje. Maar er gebeurt zoveel in een weekend, dat ik het uiteindelijk tot 2 thema's wist terug te dirngen.
Kinderen en de Blues.
En ze hadden niks met elkaar te maken.
Vooralsnog heb ik zelf liever de blues, dus vandaar dat ik daar maar over begin.
Kinderen kan altijd nog. Zeggen ze.

Vrijdag reisde ik af naar het zonnige zuiden. Niet dat daar iemand de blues had, maar mijn geboorteplaats bleek de uitverkoren plek te zijn waar de enige echte nederlands/amerikaans bluesclub die ons land rijk is, het laatste optreden van de 'Grip' tour beleefde. Of misschien wel vierde.
Want Lohues & The Louisiana Bluesclub bewezen maar weer eens dat blues niet per se door een treurende ouwe neger met een mondharmonica hoeft te worden gespeeld om het echt en fijn en leuk te laten klinken. Integendeel. Een vrolijke drentse krullenbol, zijn neef met gitaar en een pianist uit Spaarnwoude weten er ook wel weg mee. Zeg ik nog even niks over de drummer en de bassist. Damn. En ik heb er niet eens echt verstand van.

Nou weet ik ook wel dat ik licht bevooroordeeld ben waar het de muzikale kunsten van voornoemde heren aangaat, maar ik heb nog even rondgekeken
tijdens dat optreden. En wat objectieve meningen ingewonnen. Ik zag alleen maar goedkeurende koppen en hoorde positieve geluiden. Ik heb diverse figuren zien overgaan tot aanschaffen van een geluidsdrager. Dus dat is goed. Ik zou daarom ook alle muziekliefhebbers onder u willen aanraden een optreden van de bluesclub mee te gaan maken maar zoals gezged was het net de laatste gig.
Dus jammer voor u, zeg.
Maar niet getreurd. Want gelukkig heeft het multitalented opperhoofd van de bluesclub weer een ander project op stapel staan waar ik persoonlijk veel van verwacht. Dus dat zal ter zijner tijd hier geheel bevooroordeeld aangeprezen worden. En dan aan het begin van de tour, hopelijk.

Bovendien lag er zaterdag ook alweer iets blues-achtigs in het verschiet waar ik u nog wel naar toe kan sturen. Tenminste als u vindt dat The Doors iets te maken hebben met blues en u het niet erg vindt dat hun nummers vertolkt worden door anderen. Om psies te zijn; Als u het niet erg vindt dat Paul de Munnik doet of ie Jim Morrisson is.
Ik persoonlijk vind dat niet erg. Ik vind namelijk dat Paul deMunnik lekker kan zingen. En fijn piano kan spelen ook. Vond het wel een beetje erg dat Dave Rensmaag (die u kan kennen als gitarist van vandikhout) ook 2 nummers deed of ie Jim was. En ik vind niet dat Dave Rensmaag lekker kan zingen. Gitaar spelen kan ie verder best wel. Daar moet Dave zich maar bij houden. En ik heb er niet eens verstand van.

Maar goed. Als u er van houdt, dan is het best de moeite, die Doors tribute. Even op www.acdaendemunnik.nl opzoeken waar & wanneer. Ik raad u dan wel aan het geheel te gaan bekijken en -luisteren op een andere lokatie dan het redelijk sfeerloze Amstelveen. Want kreeg je van Doorsmuziek al niet zin om een belachelijke hoeveelheid zwaarbedwelmende drugs in te nemen (yeah) of je minimaal helemaal een ongeluk te roken, dan drijft P60 (en sommige van haar bezoekers) je vanzelf wel tot het verschrikkelijk kansloos dronken worden met behulp van heel erg goedkope alcohol.
Ahem.

Dat deed ik dus niet.
Want er was er nog vandaag. Vandaag zat de blues em in het feit dat ik de hele dag in een van de zonnige buitenwereld afgesloten montageset moest zitten. Om te kijken hoe we aflevering 2 van Volgens Mama in elkaar konden zetten. Aflevering twee ja. Want aflevering 1 is vanavond uitgezonden. Ben ik zowaar vergeten te melden aan u, de trouwe lezer. Jammer zeg.
Maar! Morgen(maandag) om 16.30 op SBS heeft u nog een kansje. En volgende week zondag om 20.00u is dan aflevering 2. Die is nog leuker dan aflevering 1 natuurlijk.

Hmm. Ging het toch bijna wel over kinderen.
Dan morgen toch maar een verhaaltje over mijn eigen kindje.
..
Jaja. Ik snap het.
U verheugt zich nu al.