Er zijn zo van die dagen. Die gaan goon rustig voorbij. Er gebeurt niet echt iets. Het gaat een beetje van kabbeldekabbeldekabbbel. Je staat es op, je gaat es naar je werk,je drinkt een kopje thee en je luncht es wat. Je doet es een vergaderingetje hier (je treedt op je log es niet in details omdat je werk nog steeds een zeer streng geheime operatie schijnt te zijn), je spot es een bandje daar, je surft es wat op het internet en dolt es wat met collega's.
Dan zie je iemand die je al een poos niet hebt gezien en dat is is leuk. Je kletst es wat bij. Dan heb je het hoogtepunt van de dag ook meteen wel zo'n beetje achter de rug. Je gaat daarom maar es naar huis, maakt es wat te eten klaar, zet een kopje thee en blijft in een kansloos tvprogram hangen. Tot slot kruip je nog even achter de computer en tiept een al evenzo kansloos stukje. Beetje dit, beetje dat. Beetje van zus en nog wat van zo. Niks opmerkelijks verder.
Nou zo'n dag dus.

En weet je. Ik vind dat helemaal niet erg.