Ik was trouwens gisteren bij Maarten.
Maarten is altijd erg grappig. En hij heeft heel mooie liedjes die hij zingt alsof zijn hart uit zijn lijf moet. Die liedjes zijn dan ook altijd een heel mooi verhaaltje. En maarten speelt er piano bij.
Dat is allemaal heel prachtig en erg leuk dus.
Maar het allerleukste aan Maarten is dat hij meestal Egon bij zich heeft. En het allerleukste aan Egon is dan weer dat ie een contrabas heeft.
Dus u snapt ook heus wel dat een avond naar Maarten & Egon altijd een erg fijn claver-uitje is.

Ik heb Maarten & Egon al best een aantal keer gezien en gehoord en had me gisteren dan ook verheugd op weer een avondje lollige verhaaltjes en mooie liedjes. Maar eenmaal in het krappe rode pluche van de Kleine Komedie zagen wij op het podium helemaal geen piano klaarstaan. Wel een hoop saxen, gitaren en -oh gelukkig!- een contrabas. Het bleek dat ik even niet zo goed had opgelet waar de avond om draaide. Maar maarten legde het aan het begin gelukkig nog even uit. Het was Verzameld Werk. Van al zijn theaterprogramma's zouden ze mooiste en leukste liedjes spelen en om het een beetje anders te laten klinken dan eerder hadden ze een paar gastmuzikanten uitgenodigd.
Oh. Ok. Vond ik ook wel prima. Kon ook weinig aan misgaan, leek mij.

Eén van die muziamten had trouwens een viool bij zich. Op één of andere manier heb ik het nooit zo op viool. Die tonen zijn goon te hoog ofzo. Ik vind het goon niet zo prettig klinken.
Maar ik geloof dat ik ten aanzien van de viool mijn mening ietwat moet herzien. Want dit was toch wel es even ander koek.
De vioolmeneer (was het wel een meneer? het was eigenlijk een midget denk ik) kreeg in een van de nummers een solo. En toen ik me eenmaal over het focussen op dat rare bewegende armpje kon zetten, zonk ik helemaal weg in de muziek. Ik! Bij een viool! Wow! Even leek de contrabas heel ver weg.

Afijn.
Wat ik dus eigenlijk alleen maar met bovenstaand relaas wilde zeggen is dat ik weer eens een zeer prettige avond had, daar in het rode pluche. Ik vind dat u ook maar eens naar Maarten moet gaan. Als ie in d ebuurt is en het is niet uitverkocht that is.
En daarom, als sintkadootje van mij aan u, kunt u hier naar een liedje van Maarten & Egon luisteren.
Ga ik ondertussen ff in ander rood pluche wegzakken voor wat stiekeme PaulvanVlietmomenten. Maar daarover later ongetwijfeld meer.