Dit hoorde ik vanmorgen op de radio:

Hoe ver je gaat
Heeft met afstand niets te maken
Hoogstens met de tijd
En ik weet niet hoe het komt
Dat ik weg wil
Maar het treft me hard en zuiver
En het houdt hardnekkig stand
Dus hier sta ik
Met een uitgestoken hand

Lief, ga dan mee
Omarm me
Omarm me, omarm me
Lief, ga dan mee
Omarm me
Omarm me, omarm me
En breng me nergens heen

Hoe diep je gaat
Heeft met denken niets te maken
Hoogstens met een wil
En het voelt alsof ik weet
Waar ik heenga
Het leidt me in het donker
En het spot met mijn verstand
Hier sta ik
Met mijn uitgestoken hand

Lief, ga dan mee
Omarm me
Omarm me, omarm me
Lief, ga dan mee
Omarm me
Omarm me, omarm me
En breng me nergens heen

Lief, ga dan mee
Omarm mijn lijf en leden
Omarm mijn waanideeën
Omarm me, omarm me
Lief, ga dan mee
Omarm heel mijn verleden
Omarm mijn zeven zeeën
Omarm me, omarm me
En breng me nergens heen

Hoe recht je staat
Heeft met zwaarte niets te maken
Hoogstens met de wind

Ondanks dat ik het, via mijn koptelefoon, van erg dichtbij hoorde moest ik toch erg intensief luisteren. Wie is dit? Bij het eerste couplet leek het door het deuntje en de lichtelijk onverklaarbare tekst een Bløf nummer te zijn, maar Paskal J. zingt toch helemaal niet zo hoog & hees? Daarna meende ik even Frank Boeijen te herkennen. Maar waar was dan de zachte g? Pas bij het refrein transformeerde de stem terug in die van - inderdaad- Paskal J. Het bleek te gaan om de nieuwe Bløfsingle Omarm.

Ik verkeerde uiteraard acuut in opperste verwarring. Want wat is gebeurd met het anders oh zo zwoele stemgeluid van Paskal J.? Heeft ie een ongelukje gehad? Heeft iemand hem een schop gegeven op een gevoelige jongetjesplaats? Is het een experiment met toonhoogten? Of goon een verkeerd toerental? Het klonk in ieder geval voor geen meter! En dan zeg ik nog even niks over de teskt.
Ik ben normaal gesproken geen tegenstander van Bløf of Paskal J. Vooral in de liveversie mag ik er best een moppie van horen. Maar die nieuwe single; huuh!
Hoop niet dat dit een voorbode is van hun nieuwe plaat.

Als ik voorgaande ff overlees, schrik ik bijna van mezelf. Het moet ook niet gekker worden met omgekeerde meningen en veranderende smaken. De ene week blijkt vandikhout ineens een leuk bandje en nu heeft Bløf weer een stom plaatje uitgebracht. What's next?Ik sta niet meer voor mezelf in. Kan iemand me tegenhouden? Straks word ik in een onbewaakt ogenblik nog lid van de Frans Bauer Fanclub!