Ik ben op weg naar S. Op de fiets.
S woont maar een paar straten van mij vandaan en dat is handig want vandaag is een dag om in een joggingbroek op de bank naar films te kijken. En S. heeft twee films die ik graag wil zien. Even op en neer dus. Handig.
Voor het huis van S. is een stoep. En halverwege de straat heeft de gemeente Amsterdam zo een heel handig plaatsje gemaakt waar je makkelijk met je fiets de stoep op kan zonder dat je meteen een slag in je wiel beukt.
Ik rij dus dat handige ding op. Ik wil geen slag in m'n wiel.

Ongeveer vier deuren voor het huis van S. stapt er zomaar plotseling een man naar buiten. Oh-oh.
Ik kan net niet helemaal op tijd remmen.
Ik probeer nog te roepen van pasop! maar ik blijk vandaag te klinken als Katja Schuurman met een zware verkoudheid na een nacht goed doordrinken dus veel geluid produceer ik niet. Ik bots tegen de nietvermoedende meneer op.
Die schrikt nogal een beetje.
Ik probeer sorrieikzagunietoptijd te zeggen. Maar het enige dat ik zeg is schrrrghhschrriesggrrk. Ik kijk de meneer nog een keer verontschuldigend aan en trap de laatste 5 meter naar mijn einddoel.

Pas als ik mijn fiets op slot ga zetten komt De Omvergereden Meneer bij van de schrik. Hij roept iets.
Maar ik hoor het niet zo goed. Misschien is ie ook verkouden.
En hij start net zijn brommer. Dat ook.
Pas als ie veel te hard vlak langs mij komt gescheurd, hoor ik wat ie roept;
"Je mag niet fietsen op de stoep!"

Knetterend rijdt hij de straat uit.
Ik wil ook een brommer.