Het was natuurlijk heel erg weer om op het strand te liggen, gisteren. En eergisteren ook. Daar gaat dit stukje over. Eergisteren alweer.
Toen we eenmaal (tram, trein, lopen, gedoe) op dat strand lagen, kwamen er wolken. En die horen daar helemaal niet. Shoo shoo! Het was eigenlijk ook een beetje het foute strand, met teveel mensen enzo. Dus toen we de meegtroonde tijdschriften uithadden, gingen we weer weg. We gingen naar de film.

Ik ben best wel een beetje fan van amerika. Ik ben er maar 1x geweest en ook nog es maar een paar dagen, dus eigenlijk mag ik er niet eens heel veel over zeggen. (ik moet wel heel nodig terug daarheen, dat wel) Maar ik heb er wel veel boeken over gelezen. want ik vind amerika het lolligste land. Amerika is doorslaan, op alle fronten. Vind ik meestal wel geestig.
Ik hou me niet echt bezig met de politiek daar, meer met de cultuur, alhoewel ik ook wel weet dat een en ander elkaar beinvloeden. Maar even ter verduidelijking ik ben dus zeker geen fan van George W. Ik vind George W. namelijk een heel eng machtwellustelingetje. Ik hou wel van een beetje sensatie. En van hypes wil ik ook altijd zelf even zien what all the fuzz is about.
Dus de film die we gingen zien was Fahrenheit 9/11.

Ik vond het niet echt een goede film. Ja, het was wel geestig op sommige momenten, maar dat kwam voornamelijk door de manier waarop het gemonteerd is. En volgens mij was in eerste instantie de bedoeling dat ie niet geestig, maar shockerend zou zijn. En dat vond ik niet. Niet echt.
Er zaten wel schokkende beelden in, voornamelijk van de oorlog in Irak. En de vrouw die met blij gemoed verteld dat haar zoon naar irak gaat omdat dat nou eenmaal zijn plicht is, vond ik ook ..ehm..ja gestoord leek mij daar wel het juiste woord voor.

Verder was het goon teveel van alles. Ik kreeg sterk het idee dat Michael Moore zo'n beetje alles wat ie maar heeft kunnen vinden tegen Bush ook daadwerkelijk in de film heeft gestopt. Dat vind ik slecht en onduidelijk.
Je wordt overspoeld met feitjes, cijfers, bedrijven en namen van allerlei figuren van wie ik persoonlijk nog nooit gehoord had en ik vrees de gemiddelde amerikaan ook niet echt. En daardoor duurde de hele film goon te lang. Halverwege dacht ik: jahaaaa nu weeeet ik het wel dat het allemaal de schuld van Bush is. En dat ie weg moet. Djies.
Wat mij betreft streefde de film daardoor zijn doel voorbij.

1 Ding moet je hem nageven. Michael Moore is, hoewel hij dat misschien helemaal niet zo leuk zal vinden, wel echt heel erg amerikaans. Hij is namelijk goon ook heel erg doorslaan.