Het is een zwoele zaterdagavond na een luie zaterdagmiddag in het park.
Mijn schouders en wangen gloeien nog na van de zon en een te lange douche- en smeersessie en mijn haar ruikt weer naar kampvuur. Ik zit in een luchtig thuistenue met een ijskoude cola en een toastje met iets.
Ik denk dat de film die klaarlag nog maar even blijft liggen.
Een beter moment voor Jack Johnson kan ik me namelijk niet voorstellen.
Ik ga even op het balkon zitten.
In times like those
What will be will be
And so it goes
And it always goes on and on...
On and on it goes
And there has always been laughung, crying, bith, and dying
Boys and girls with hearts that take and give and break
And heal and grow and recreate and raise and nurture
But then hurt from time to time like these
And times like those
And what will be will be
And so it goes
And there will always be stop and go and fast and slow
Action, reaction, sticks and stones and broken bones
Those for peace and those for war
And god bless these ones, not those ones
But these ones made times like these
And times like those
What will be will be
And so it goes
And it always goes on and on...
On and on it goes
But somehow I know it won't be the same
Somehow I know it will never be the same