Eigenlijk is het natuurlijk te gek voor woorden dat iemand van mijn leeftijd met een leuk betaalde baan nog steeds 'op kamers' woont. Ik kan u verzekeren; dit is in het geheel niet uit vrije wil. Ik wil namelijk erg graag verhuizen. Naar iets groters. Iets met een slaapkamer die niet de woonkamer is. Iets met een keuken die niet de slaapkamer is. Iets waar ik niet om half drie 's nachts wakker word van een huisgenootje die 'iets' met een vriendje in de douche doet. Iets waar ik een fastoenlijke kabel of mxstream internetaansluiting kan regelen. Iets waar ik meer dan 2 vrienden, familieleden of vage bekenden tegelijk kan uitnodigen voor een gezellig samenzijn.
En buiten het feit dat voornoemde 'iets' (niet dat van mijn huisgenootje) in Amsterdam ' moet' staan en makkelijk bereikbaar is met het openbaar vervoer, heb ik eigenlijk geen noemenswaardige eisen. Maar omdat er nog ongeveer 10.000 wachtenden voor me zijn bij de woningloterij, ik niet in de hoofdstad woon, werk of studeer en ik sowieso blijkbaar net iets teveel verdien om in aanmerking te komen voor 'sociale woningbouw' of een huis via een 'makelaar en ik nou ook weer niet zo bemiddeld ben dat ik 1000 euro in de maand kan/wil neerleggen om te wonen, zoek ik al zo'n 2 jaar naar dat 'iets'.
Dus meende ik vandaag es, heel volwassen vond ik zelf, een praatje te kunnen maken met een hypotheekadviseur. Goon, een beetje ter orientatie, jekenthetwel. Maar die kwam met ook al niet al te best nieuws. Omdat er in mijn werkwereld vaak met contracten voor bepaalde tijd wordt gewerkt en ik dus niet over een vast contract beschik (wat mij persoonlijk eigenlijk geen donder kan schelen), was het in eerste instantie al eigenlijk niet mogelijk om zomaar een hypotheek af te sluiten. Maar nou schijnt men een jaar of twee geleden te hebben ingevoerd dat je op basis van je gemiddelde inkomen van de afgelopen 3 jaar wel iets kan lenen. Nou is mijn inkomen toevallig de afgelopen 3 jaar fijn een eindje omhoog gegaan, maar vooral het eerste jaar trekt het gemiddelde een stuk omlaag (*gaap* bent u daar nog?).
Toch wist de hypotheekmeneer met een te-lenen-bedrag uit de busch te komen. Dus vertrok ik daarnet opgetogen naar een woningkoopbemiddelingsdinges. Om na wat rondklikken (uiteraard, zou ik bijna zeggen) teleurgesteld af te druipen wegens te laag te-lenen-bedrag. Ik ga natuurlijk niet voor 115.000 euro een 1kamerwoning kopen.
Dus nu ben ik wel zo'n beetje out of opties. En ik wil hier niet blijven wonen. Word ik namelijk behoorlijk flauw van, van hier wonen. Dusch. Als u nog idee-en heeft...wees welkom in mijn mailboks of het reactievenster.
...en nee, dit is geen optie. Dankuvriendelijk
Morgen weer een vrolijk postje. Denk ik.